Είμαστε από αυτούς που πιστεύουν ότι σε κάθε ηλικία υπάρχουν τρόποι να βελτιώσει κάποιος την ορθοδοντική του κατάσταση. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει η ιδανική ηλικία για να ξεκινήσει κάποιος Ορθοδοντική θεραπεία.

Η ΑΑΟ συνιστά την ηλικία των 7 ετών σαν την καταλληλότερη για την πρώτη Ορθοδοντική εκτίμηση. Πράγματι, σε αυτή την ηλικία ο Ορθοδοντικός μπορεί να ανιχνεύσει τα πρώτα σημάδια ορθοδοντικών προβλημάτων. Η πρώιμη Ορθοδοντική θεραπεία (early treatment) μπορεί να βοηθήσει στην αποφυγή της εξαγωγής μονίμων δοντιών ή την ανάγκη για χειρουργική θεραπεία.

Σε κάθε περίπτωση μια μεταγενέστερη εξέταση μπορεί να βρεί την ιδανική ηλικία για έναρξη. Πολλές φορές αυτή είναι πριν την ολοκλήρωση της ανάπτυξης. Επειδή όμως το υπόβαθρο της ορθοδοντικής είναι εξαιρετικά περίπλοκο η πρώιμη θεραπεία δεν είναι πάντοτε προς όφελος του κάθε νεαρού Ορθοδοντικού ασθενή.

Μόνο μετά από μια προσεκτική κλινική αλλά κάποιες φορές και ακτινογραφική εξέταση ενός παιδιού μπορούμε να προσδιορίσουμε την ιδανική ηλικία έναρξης. Με αυτό τον τρόπο το ιδανικό αποτέλεσμα συνδυάζεται με την μικρότερη δυνατή «ταλαιπωρία» του νεαρού ασθενή.

Η έγκαιρη Oρθοδοντική αντιμετώπιση μπορεί να έχει πολλά πλεονεκτήματα κάποια από τα οποία είναι τα ακόλουθα:

• Η δημιουργία ενός συμμετρικού προσώπου λόγω του ότι με την Ορθοδοντική επηρεάζουμε και τη θέση των γνάθων.
• Η δυνατότητα να διαμορφώσουμε σωστά το εύρος του άνω και κάτω οδοντικού τόξου.
• Η δυνατότητα να ξαναβρούμε τον χώρο που έχει χαθεί για κάποιο ή κάποια μόνιμα δόντια.
• Η ελάττωση της πιθανότητας να χρειαστεί να εξάγουμε μόνιμα δόντια.
• Η ελάττωση της πιθανότητας κάποια δόντια να παραμείνουν έγκλειστα.
• Η εξάλειψη της βρεφικής κατάποσης όπως και προβλημάτων στην εκφορά του λόγου.
• Η δημιουργία χώρου για μόνιμα δόντια που δεν βρίσκουν το χώρο τους και ανατέλλουν συνωστισμένα.
• Ο περιορισμός της πιθανότητας τραυματισμού λόγω προσθίων δοντιών που προβάλλουν (πετάνε) πολύ.
• Η διόρθωση επιβλαβών στοματικών συνηθειών όπως ο θηλασμός του δακτύλου και η βρεφική κατάποση.
• Η διατήρηση χώρου στο οδοντικό τόξο για μόνιμα δόντια που δεν έχουν ακόμα εμφανιστεί στο στόμα.
• Η εντυπωσιακή βελτίωση της αυτοπεποίθησης και της ψυχολογίας κάθε νεαρού ορθοδοντικού ασθενή.

Μόνο μετά από μια προσεκτική κλινική αλλά κάποιες φορές και ακτινογραφική εξέταση ενός παιδιού μπορούμε να προσδιορίσουμε την ιδανική ηλικία έναρξης.

Η ηλικία των επτά ετών είναι πράγματι η πιο κατάλληλη γιατί οι πρώτοι μόνιμοι γομφίοι (τραπεζίτες) βρίσκονται στο στόμα και διαμορφώνουν τον τρόπο που κλείνει το στόμα στην πίσω περιοχή του οδοντικού τόξου.

Σε αυτή τη φάση της διάπλασης της οδοντοστοιχίας ο Ορθοδοντικός μπορεί να εκτιμήσει τις σχέσεις των πάνω με τα κάτω δόντια τόσο en face (προσθιοπίσθιο επίπεδο) όσο και profile.

Για παράδειγμα: Η παρουσία των κάτω τομέων (κοπτήρων) που ανατέλλουν μας δίνει πολλές πληροφορίες για το βαθμό που αυτοί καλύπτονται ή όχι από τους πάνω τομείς, βαθιά ή ανοιχτή δήξη, για δόντια που θα ανατείλουν στραβά (συνωστισμός) ή για τη δημιουργία ουλικού χαμόγελου.

Η έγκαιρη ανίχνευση την ορθοδοντικών προβλημάτων αυξάνει πολύ τις πιθανότητες να κατασκευάσουμε το τέλειο χαμόγελο!!

Η Ορθοδοντική θεραπεία δεν είναι το είδος της θεραπείας που συνήθως συνοδεύεται από πόνο.

Παρ’ όλα αυτά όμως μια μικρή ενόχληση είναι συνηθισμένο φαινόμενο, ιδιαίτερα την επομένη του κάθε ορθοδοντικού ραντεβού.

Παυσίπονα συνιστούμε σπανίως, συνήθως σε περιπτώσεις ατόμων που έχουν υπερευαισθησία σε κάθε δυνητικά επώδυνο ερέθισμα.

.

Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από τη βαρύτητα του προβλήματος αλλά & από την ηλικία του Ορθοδοντικού ασθενή.

Τα 1,5 ως 2 χρόνια είναι μια ρεαλιστική πρόβλεψη για την αντιμετώπισης ενός συνηθισμένου Ορθοδοντικού προβλήματος.

Καθόλου σπάνιο δεν είναι μικρότερης διάρκειας θεραπείες ιδιαίτερα όταν πρόκειται για ενήλικες που θεραπεύονται με νάρθηκες.

Το κόστος κάθε θεραπείας είναι συνάρτηση της διάρκειας αλλά & του είδους των μηχανισμών που χρησιμοποιούμε.

Είναι σαφές επίσης ότι μια θεραπεία που αφορά ένα οδοντικό τόξο είναι οικονομικότερη από μια άλλη που αφορά & τα δύο οδοντικά τόξα.

Κατά ανάλογο τρόπο, μια θεραπεία με γλωσσικούς μηχανισμούς είναι ακριβότερη από μια παραδοσιακή, με μηχανισμούς τοποθετημένους στην εξωτερική επιφάνεια των δοντιών.

Είναι αλήθεια ότι η χρήση των ναρθήκων (aligners) στην Ορθοδοντική έχει κάνει την μεγάλη πλειοψηφία των θεραπειών πολύ πιο άνετες για τον ασθενή.

Αυτό οφείλεται στο ότι οι διάφανοι νάρθηκες (aligners):

• Είναι πρακτικά «αόρατοι»

• Επιτρέπουν την διατήρηση τέλειας στοματικής υγιεινής (σαν να μην φοράμε τίποτα στο στόμα!!).

• Μπορούν να αφαιρεθούν για κάποιες (λίγες) ώρες κάθε μέρα χωρίς να δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα στη εξέλιξη της θεραπείας.

• Η χρήση τους αποκλείει σχεδόν κάθε είδους «ατύχημα» κατά τη διάρκεια της θεραπείας. Το ξεκόλλημα κάποιου bracket ή δακτυλίου όπως & κάποιο μικρό κομμάτι σύρματος που πληγώνει είναι πράγματα που απλά δεν υπάρχουν.

Από την άλλη πλευρά τα συμβατικά σιδεράκια (braces):

• Μπορούν να φαίνονται λιγότερο (όταν είναι λευκού χρώματος) αλλά δεν γίνονται ποτέ «αόρατα»

• Χρειάζονται μεγαλύτερη προσοχή & κατάλληλη εκπαίδευση για την τήρηση σωστής στοματικής υγιεινής.

• Δεν αφαιρούνται από το στόμα μια & είναι στέρεα κολλημένα πάνω στα δόντια από τον Ορθοδοντικό.

• Πραγματικά «δύσκολα Ορθοδοντικά προβλήματα» κάποιες φορές δεν είναι δυνατόν να επιλυθούν με τη χρήση ναρθήκων. Έτσι, καταφεύγουμε στα σιδεράκια κλασικά ή γλωσσικά.

• Μικροατυχήματα μπορούν (όχι συχνά) να συμβούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας, τα αντιμετωπίζουμε όμως έχοντας δώσει τις κατάλληλες οδηγίες αλλά και απαντώντας από το τηλέφωνο για κάθε τυχόν έκτακτο σύμβαμα.

Δυστυχώς ΝΑΙ.

Η καλύτερη μέθοδος θεραπείας ή το ποιο σύγχρονο εργαλείο έχουν αξία ΜΟΝΟ στα χέρια του ειδικού.

Πολλοί από τους επαγγελματίες που χρησιμοποιούν νάρθηκες (aligners) δεν είναι ειδικοί Ορθοδοντικοί.

Συνέπεια, αποτελεί το φτωχό αποτέλεσμα όπως και η πολύ εύκολη υποτροπή του!

Με αυτό τον τρόπο μια στ’ αλήθεια καινοτόμα μέθοδος Ορθοδοντικής αντιμετώπισης, δεν αποδίδει τα αναμενόμενα, ταλαιπωρεί τον ασθενή και το αποτέλεσμά της χάνεται πολύ γρήγορα.